“Bir bilge, bir
göletin kıyısında oturmaktayken, susuzluktan dili dışarı sarkmış bir köpeğin
devamlı olarak göletin dibine kadar gelip tam su içecekken kaçması dikkatini
çeker.
Dikkatle izler
olayı.
Köpek susamıştır
ama gölete geldiğinde sudaki kendi yansımasını görüp korkmaktadır ve bu yüzden
de suyu içmeden kaçmaktadır. Sonunda köpek dayanamayıp kendini gölete atar ve
kendi yansımasını görmediği için suyu içer.
O anda bilge
düşünür.
"Benim burada
öğrendiğim şu oldu," der.
"Bir insanın istekleri ile arasındaki
engel çoğu zaman kendi içinde büyüttüğü korkulardır. İnsan bunu aşarsa,
istediklerini elde edebilir.
Ama biraz daha
düşününce aslında gerçek öğrendiği şeyin bundan farklı olduğunu görür.
Asıl öğrendiği
şey; insanın bir bilge bile olsa bir köpekten öğrenebileceği bilginin var
olduğudur.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder