Seksenli yıllar, Berlin Olimpiyat Stadyumu...Alman
gençler doldurmuş stadı.Çünkü 20. yüzyılın en önemli filozof-sanatçılarından
Frank Zappa konser verecek.
Ama bir sorun var: konser saati gelmiş olmasına rağmen
sanatçı ortada yok.Yarım saat, bir saat geçiyor, yok yok yok...Tam iki saat
sonra teşrif ediyor nihayet ağır adımlarla sahneye ...
Çıkıyor, mikrofonun önünde durup seyirciye
bakıyor.Sonra eliyle bir Nazi selamı
çakıveriyor birden:
çakıveriyor birden:
"Heil Hitler!"
Stadyumda ölüm sessizliği... Berlinliler şaşkın...
Yavaş yavaş bir homurtu yükselmeye
başlıyor. Sahnedeki adamsa hiç oralı değil. Tekrar çakıyor Nazi selamını.
başlıyor. Sahnedeki adamsa hiç oralı değil. Tekrar çakıyor Nazi selamını.
"Heil Hitler!"
Seyircilerin küçük bir kısmı, aynı şekilde bağırarak
cevap veriyor ona.Ama sanatçı hala memnuniyetsiz. Daha sert bir Nazi selamı
veriyor ve bağırıyor avazı çıktığı kadar:
"Heil Hitler!"
Bu sefer seyirci hazırlıklı... Stadyumun yarıya yakını
sahnedeki adamın söylediği şeyi bir ağızdan tekrarlıyor. Ne var ki tatmin
olmuyor Frank Zappa...Karşısındaki binlerce kişiye ters ters baktıktan sonra
yine veriyor o selamı,yine bağırıyor.
"Heil Hitler!"
Kitle artık ne yapması gerektiğini anlamış durumda.
Bir ağızdan;
"Heil Hitler!" diye cevap veriyorlar,stadyumu
inleterek...Bir sessizlik oluyor.Kısa ama gergin bir sessizlik. Frank Zappa'nın
sözleri bozuyor sessizliği:
"Ey Almanlar, gördüğüm kadarıyla siz hala akıllanmamışsınız.Yok
size konser monser!"
Dönüyor arkasını ve çekip gidiyor sahneden....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder