“Lozan konferansı, gerçekten de büyük çapta, dünya ölçüsünde
bir olaydı. Başkaldıran doğunun, birleşmiş dünya oligarşisinin çürümeye
başlayan iktidarıyla ilk diplomatik kapışması; başkaldıran doğu halklarının
dünya kapitalizminin tek cephesine karşı temel kazanımlarını savunma ve
ekonomik bakımdan tutsaklaştırıcı anlaşmaları reddetme yeteneklerinin ilk
göstergesiydi bu.”
G. V. Çiçerin
(Mehmet Perinçek, Atatürk’ün Sovyetlerle Görüşmeleri syf
160)
Georgiy Vasilyeviç Çiçerin (Rusça: Гео́ргий Васи́льевич Чиче́рин, d. 24 Kasım 1872; Karaul, Tambov Guberniyası - ö. 7 Temmuz 1936; Moskova), Sovyet diplomat ve siyaset adamı. Karaul, Tambov ilinde 1872'de doğmuş ve Moskovada 1936 yılında ölmüştür. Aristokrat bir ailedendi.
1905'te Berlin'de RSDİP'ye katıldı. Alman sosyal demokratlarıyla, Fransa, Belçika ve İngiltere'deki sosyalist hareketlerle yakın ilişki kurdu. Koyu bir menşevikti. Lenin'in karşısında yer aldı. Büyük Britanya'da tutuklandı. 1918'de serbest bırakıldı ve hemen Rusya'ya döndü. Komunist partisine girdi. Osmanlı ile yapılan Brest Litovsk Barış Antlaşmasını Sovyetler adına imzaladı. (Mart-1918). Mayıs 1918'de dış işlerinden sorumlu halk komiseri olan Troçki'nin yerine geçti. Cenova Konferansına katıldıktan sonra (1922) Almanya ile Rapallo Antlaşmasını imzaladı. Lozan Konferansında Sovyet delegasyonu başkanıydı. 1925'teki Türkiye-SSCB dostluk ve tarafsızlık antlaşmasını da o imzaladı. 1930'da görevden çekilinceye kadar SSCB'nin çıkarlarını başarıyla savundu.