“Kız çocuklarının hayatlarının ilk iki yılında şahit oldukları, sindirdikleri ‘sinir sistemi çevreleri’ onların gerçeği nasıl yorumladıklarını, gördüklerini hayatlarının sonuna kadar etkiler. Memelilerde yapılan çalışmalar göstermektedir ki sakin bir çevre ,çerisinde mi yoksa gergin bir ortamda mı büyündüğü jenerasyonlar boyunca aileyi etkileyebilir. Michael Meaney’in grubunun yaptığı araştırmalar dişilerin kişiliklerinin ve davranışlarının annelerinin ne kadar sevecen ve sakin olduğuyla doğru orantılı olarak değiştiğini göstermiştir. Bu ilişkinin doğruluğu primatlar kadar insanlar üzerinde yapılan deneylerle de ispatlanmıştır. Gergin anneler genelde daha az sevecen olurlar ve onların gergin sinir sistemlerini hisseden kız çocuklarının gerçeği algılamaları da değişir. Bu doğuştan ne bilindiği ile ilgili değil, nörolojik düzlemde hücresel mikro devreler aracılığıyla neyin sindirildiği ile ilgili. Bu, iki kız kardeşin nasıl olup da birbirlerinden tamamen farklı göründüklerini de açıklayabilir. Görünüşe göre oğlan çocukları annelerinin sinir sistemiyle bu kadar etkileşim içine girmiyor.”
(Louann Brizendine, Kadın Beyni syf 39-40)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder