Adamın biri lüks bir Mercedes’le Siirt’ten geçerken yolda bir tavuğa çarpar ve tavuk ölür. O esnada tavuğun sahibi de karşıdaki Kahvenin önünde oturmaktadır. Sürücü tavuğun parasını vererek helalleşmek ister. “-Amca, kusura bakma. İstemeyerek oldu. Parası neyse tavuğun, hemen öderim.” der ve yoluna devam etmek ister. İster de, Siirtli amcam bırakır mı? “-Önemli değil. Gardaş, sana da geçmiş olsun. Sen iyi bir adama benziyorsun. Amma, biraz şaşkınsın. Sen çarptığın şeyin sadece bir tavuk olduğunu mu zannediyorsun?” Yolcu şaşırır. “Tabi.” der, “Çarptığım tavuktu. İşte leşi de burada!”
Siirtli amcam, adama bir çay söyler ve devam eder:
“Gel otur. Bah dinle! Bu tavuk günde bir yumurta, ayda 30 yumurta. Bir yılda: 360. Beş senede 1800… Bunlardan her birinden civciv çıktığını, bunların da yarısının tavuk olduğunu, her bir tavuğun bir o gadar yumurta verdiğini, falanı filanı hesaplarsak…” derken, şoför ne yapacağını şaşırır; Ve bizim uyanık Siirtli son sözünü söyler: “Gardaş sen eyi bir adama benziyorsun; fazla bir şey istemiyek senden, Arabanın anahtarını bırah git!”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder