“Kız bebekler duygusal ifadelerle ilgili doğarlar. Bir bakıştan, bir dokunuştan, çevrelerindeki iletişime geçtikleri insanların tepkilerinden anlam çıkartabilirler. Bu ipuçlarından yola çıkarak değerli, sevilebilir ya da can sıkıcı olduklarına karar verirler. Ama yüzdeki ifadeleri oluşturan işaretleri ortadan kaldırdığınızda kadın beyninin gerçeği belirmedeki temel taşlarını da ortadan kaldırmış olursunuz. Mimle kendini anlatmaya çalışan bir kız çocuğunu izleyin. Bir ifadeyi sağlamak için elinden gelen her hareketi yapacaktır. Küçük kızlar ifadesiz yüzleri yok saymazlar. Kendilerine yönelik ifadesiz bir yüzü yanlış bir şey yaptıkları yönünde bir işaret olarak yorumlarlar. Frizbiyi kovalayan köpek gibi, küçük kızlar da bir karşılık alana kadar yüzlerin peşinden koşacaklardır. Kızlar, eğer doğru hareket ederlerse bekledikleri karşılığı alabileceklerini düşünürler. Bu, yetişkin bir kadını narsist ya da duygusal anlamda uygun olmayan bir erkeğin peşinden koşmaya sürükleyen itkiyle aynı itkidir. –‘Eğer doğru hareket edersem, doğru sözleri söylersem beni sevecek.’ Depresyondaki bir annenin ifadesiz yüzünün – ya da gereğinden fazla botoks yaptırmış bir annenin yüzünün- küçük kız üzerindeki olumsuz etkisini tahmin edebilirsiniz. Yüz ifadelerinin eksikliği kız çocukları için kafa karıştırıcıdır ve hatta beklediği tepkiyi alamadığı, hak ettiği ilgiyi göremediğini düşündüğü için annesinin onu aslında sevmediğini düşünmesine kadar götürebilir. Enerjisini sonunda kendisine daha fazla tepki veren yüzlere yönlendirecektir.”
(Dr. Lounann Brizendine, Kadın Beyni syf 35)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder